آمادگی برای مترجمی همزمان
منشا این مشکلات، از دست دادن مقدار قابل توجهی از اطلاعات است
که به وظیفه مترجم یعنی بازسازی پیام گوینده به طور جدی آسیب می رساند.
روشی که از سوی همه مترجمان به کار گرفته می شود آمادگی پیش از همایش است
و بهترین راه ممکن برای آن در اختیار داشتن همه ی اطلاعات و متون مربوط به همایش است.
مترجم این متون را می خواند و واژگان را علامت گذاری می کند.
سپس معنای آن ها را در همان متون، فرهنگ لغاتو کتاب های مرجع پیدا کرده یا از متخصصین آن حوزه می پرسد.
بیشتر مترجمین همزمان شفاهی فهرست هایی از واژگان تهیه می کنند
که در آن ها کلمات بر اساس ترتیبی که در متن ظاهر می شوند
و یا بر اساس تشابه مفهومی و یا بر اساس ترتیب الفبایی دسته بندی می شوند.
بقیه ی مترجمان ترجیح می دهند که یادداشت هایشان را در حاشیه متون بنویسند
به خصوص برای متونی که قرار است در همایش خوانده شوند.اکثر مترجمان این واژگان را حفظ نمی کنند. آن ها به این اکتفا می کنند
که یک یا دو بار قبل از همایش به واژگان نگاهی بیاندازند و روی عملیات خوانش حساب می کنند:
تعیین موقعیت، علامت گذاری و آماده کردن واژگان برای اینکه کلمات را در حافظه شان نگه دارند.
اگر مشکلی پیش بیایند همیشه می توانند به فهرست واژگانی که در اتاقک مخصوص ترجمه دارند مراجعه کنند.
یک محدودیت عملی بسیار رایج کوتاه بودن زمانی است که مترجم برای استفاده از متون مربوط به همایش داردکه می تواند شامل صدها صفحه باشد.
آمادگی مترجمی همزمان
در اصل دلیل عمده ی این محدودیت، دیر فرستادن متون مربوط به،همایش توسط سازمان دهنده ی همایش است
اما ویژگی فصلی بودن ترجمه ی شفاهی یعنی تمرکز بیش از ده همایش در هر ماه،
در بعضی اوقات سال نیز از دیگر دلایل این محدودیت به شمار می رود.
در این شرایط آماده کردن واژگان مربوط به همایش نمی تواند،دقیق باشد و گاهی اوقات مترجم مجبور می شود
که بخشی از کار را در اتاقک مخصوص ترجمه انجام دهد،
هنگامی که اعضای گروه مشغول تبادل اطلاعات هستند، وی با دقت متنی را که به او داده شده را بررسی می کند.
اغلب اطلاعات و متون مورد نظر ناقص است و این امر مانع اشراف کامل بر واژگان کلیدی همایش می شود.
بنابراین این وظیفه ی مترجم شفاهی است که بهترین و موثرترین تدبیر آماده شدن برای همایش را انتخاب کند.
برای این منظور، ما ابتدا به دایره المعارف ها، آثار عامیانه، کتاب های درسی و متخصصین مراجعه کرده
و سپس به منابع فنی تر و در نهایت دوباره به سراغ متخصصین موضوع مورد نظر می رویم.
این روند به مترجم شفاهی امکان دست یابی به مجموعه شناختی مفیدی را می دهد
تا در هنگام مواجه شدن با واژگان نا آشنا در طی همایش از آن استفاده کند
( واژگانی که ریشه ی یونانی-لاتینی دارند، واژگان قدیمی، واژگان مرکب،واژگانی که از زبان های دیگر وارد شده اند و غیره)
همچنین به کمک این روند، مترجم شفاهی می تواند با نظری اجمالی بر واژگان اصلی همایش،خصوصیات آن ها را نیز تشخیص دهد
و تجزیه و تحلیل موقعیت برایش آسان تر می شود.
مطالب مرتبط:
