انواع ترجمه همزمان
در حال حاضر سه نوع ترجمه همزمان در سازمانهای بینالمللی خصوصاً در سازمان ملل متحد معمول است که عبارتاند از:
ترجمهٔ همزمان مقطع (Consecutive interpreting):
در این نوع ترجمه، مترجم با استفاده از فاصله زمانی که پس از قطع موقت کلام گوینده حادث گردیده،
مفاهیم را که یا به صورت یادداشت و یا به صورت ذهنی در اختیار دارد در زبان مقصد باز آفرینی میکند.
این فاصلهٔ زمانی میتواند معادل دو یا سه جمله باشد و در بعضی موارد به چند دقیقه نیز برسد.
هرچه طول این مدت یعنی زمانی که گوینده سخنان خود را ایراد مینماید طولانی تر باشد،
ترجمهٔ ارائه شده نیز کلی تر خواهد بود.
با وجود این برخی از مترجمان همزمان به قطعات کامل و طولانی تر راغب اند زیرا بسیاری از موارد مبهم رفع خواهد شد.
ترجمهٔ همزمان همردیف (Simultaneous interpreting):
در این نوع ترجمه، مترجم همزمان در حالی که متکلم سخن میگوید او نیز به ترجمه پرداخته
و جملات را به زبان مقصد بر می گرداند. این نوع ترجمه از تمام تر جمههای دیگر مشکل تر است.
ترجمهٔ مکتوب همزمان (Trans – interpreting):
نوعی از ترجمه همزمان است که ضمن آن مترجم متن ترجمه شده را همپای سخنران قرائت میکند
ولی در عین حال نیز اگر به ضرورت عبارتی را سخنران شفاهاً اضافه نماید به موقع ترجمه مینماید.
بنابر تعریفی که در کتاب «اصول فن ترجمه» از انتشارات سمت آمده است،
ترجمهٔ شفاهی به دو صورت ممکن است محقق شود:
۱) ترجمهٔ شفاهی همزمان:
ترجمهٔ شفاهی همزمان فرایندی فشرده از تبادل سریع دادهها و اطلاعات است،
مترجمی که به این نوع ترجمه میپردازد علاوه بر احاطه کامل بر هر دو زبان مبدأ و مقصد و موضوع سخنرانی،
باید سرعت عمل کافی داشته و از تواناییهای جسمانی و ضریب هوشی خوبی بهرهمند باشد.
ترجمة شفاهی همزمان عمدتاً در نشست ها و کنفرانسهای بینالمللی و
یا در هنگام پخش همزمان سخنرانیها و مصاحبههای مهم شخصیتهای برجسته در رادیو و تلویزیون مورد استفاده قرار میگیرد.
شیوهٔ دیگری از ترجمة شفایی همزمان نیز وجود دارد که به “ترجمهٔ همزمان درگوشی” معروف است
و طی آن مترجم در کنار دست و یا پشت سر یک یا دو نفر می نشیند
و مطالب گوینده را به طور همزمان و با صدای آهسته برای آنها ترجمه میکند.
این شیوهٔ ترجمه جز در موارد اجباری و زودگذر توصیه نمیشود زیرا تحمل آن برای دیگر حاضران کمی سخت است.
۲) ترجمهٔ شفاهی پیاپی:
در این شیوه مترجم با حضور در سر میز کنفرانس یا با قرار گرفتن در کنار افراد مورد نظر،
نخست آنچه را میشنود روی کاغذ به صورت نتبرداری یادداشت میکند،
آنگاه هر چند لحظه یکبار و پس از توقف سخنران به کمک یادداشتهای خود میکوشد مطالب سخنران را چنانکه شنیده
و فهمیده است در قالب زبان مقصد به مخاطب یا مخاطبان منتقل کند.
هر مترجم آزاد است به روش دلخواه خود نتبرداری کند.
این نتها در همان لحظهٔ ترجمه به خاطر یاری رساندن به حافظهٔ مترجم ارزشمند هستند
و معمولاً پس از پایان ترجمه دیگر مورد توجه واقع نمیشوند زیرا همة مطالب سخنران را منعکس نمیکنند
و تنها کلمات کلیدی و عبارتهای مهم را در بر میگیرند.
ترجمهٔ شفاهی پیاپی بیشتر در حین مذاکرات میان شخصیتها و یا در جلسههای مهم مشورتی
و نشستهایی که مسایل تخصصی اعم از سیاسی، علمی، فنی، تجاری و … در آنها مطرح است، کاربرد دارد
مطالب مرتبط: